Interview met Erik Kooijmans van Bologna Foods

Onlangs was ik aanwezig bij het ‘Bologna aan de Amstel’ evenement dat werd verzorgt door Bologna Foods in het Italiaans Instituut in Amsterdam. Onder leiding van Erik Kooijmans werd er een uitgebreide presentatie gegeven over de regio Emilia-Romagna en haar bijbehorende verborgen schatten. Erik wist mij met zijn presentatie zo enthousiast te maken dat ik besloot om hem een paar dagen later te bellen voor een afspraak. Gelukkig reageerde Erik net zo enthousiast als ik en hebben wij ronduit gepraat over onze gedeelde passie voor Italië.

Santa Maria dei Servi

Ik hoor Erik’s enthousiasme in zijn stem wanneer hij praat over zijn stad Bologna. Het is mij al snel duidelijk dat hij niet zomaar voor de regio Emilia-Romagna heeft gekozen. Waaruit is je liefde voor deze regio ontstaan?

Het begon eigenlijk al heel lang geleden. Ik was 27 en ging studeren in de stad Bologna, waar de universiteit uit 1088 bekend staat als oudste van Europa. Het was eigenlijk liefde op het eerste gezicht. Naast mijn studie interesseerde ik mij in de karakteristieke stad, met het goed bewaard gebleven historische centrum. Ik leerde een Bolognees meisje kennen en werd verliefd op haar, en op de stad en haar schoonheden.

Erik in Bologna

Ik begrijp nu helemaal dat je niet meer terug wilde naar dit koude kikkerlandje. Maar hoe heb je van je passie je werk kunnen maken?

Tot twee jaar terug werkte ik bij een Italiaanse multinational in Bologna. Die had veel filialen buiten Italië en het kwam vaak voor dat er klanten uit het buitenland de fabriek in Bologna kwamen bezoeken. Omdat een rondleiding in de fabriek al gauw gedaan was plakte ik er nog een leuke, culturele ervaring aan vast. Ik nam de klanten mee naar een wijngaard in de buurt van de fabriek, verscholen in de heuvels van Bologna. Een herinnering die vaak lang bijblijft.

Maar ik dacht dat Bologna niet echt bekend staat om haar wijnen? Waarom liet je de klanten deze wijngaard zien in plaats van bijvoorbeeld het historische centrum?

Natuurlijk liepen we ook door het centrum van de stad maar ik vind dat deze wijngaard iets speciaals heeft. Een plek die je gezien moet hebben als je hier bent. Ik kende de eigenaar van deze wijngaard al via mijn vrouw. Zij en haar familie haalden hier al heel lang hun wijn vandaan. Toen ik hier voor het eerst kwam was ik gelijk verkocht. De wijn wordt namelijk gemaakt van de Pignoletto druif, op een echt authentieke manier.

Hoe ben je uiteindelijk begonnen met je huidige bedrijf, Bologna Foods?

Toen ik wegging bij het bedrijf vroeg de eigenaar van de wijngaard, of ik een distributeur kon vinden in Nederland, want hij exporteerde bijna niets. Dit klonk als een leuke uitdaging waar ik ook echt een kans van slagen in zag. In het begin liep het alleen niet zo. De regio Emilia-Romagna is weliswaar de grootste wijnproducent van Italie, maar staat vooral bekend om haar goedkope wijnen van lage kwaliteit. Het lukte mij niet om bij de betere importeurs binnen te komen vanwege dit vooroordeel. Ik zei tegen mezelf, ik maak een netwerk van kleine wijnboeren die als collectief de Nederlandse markt kunnen bewerken met hun fantastische autochtone wijnen om zo het vooroordeel te veranderen. En inmiddels met succes.

Wat is de kerngedachte van Bologna Foods?

We vertegenwoordigen dit collectief van bedrijven uit de Regio Emilia Romagna die kwalitatief hoogstaande produkten aanbieden die typisch zijn voor de rijke gastronomie van deze streek. Meestal gaat het om kleinere bedrijven die een heel eigen verhaal te vertellen hebben. We vinden voor hen distributeurs in Nederland die toegang hebben tot de juiste verkoopkanalen en daarin het verhaal goed kunnen overbrengen. We willen de Nederlandse eindgebruiker zo dicht mogelijk bij de maker brengen.

De stad Bologna biedt eigenlijk het beste van twee werelden, of in dit geval de twee delen van de regio. Het oostelijk gelegen Romagna is een beetje boerser, erg praktisch en heeft een positief ingestelde volksaard. Aan de westelijke kant is Emilia, waar mensen iets opener zijn naar de buitenwereld. Allebei de streken worden horizontaal doorkruist door de Via Emilia met de Appennini in het zuiden. Vanaf de eerste dag dat dat ik hier was heb ik me er gelijk thuis gevoeld. Nu 34 jaar geleden.

Negozio tipico

Wil je jouw passie voor Italië hier ook terug lezen? Stuur mij een mailtje en dan neem ik contact met je op!