Een week voor mijn vertrek naar Rome boekte ik een dagtrip naar Civita di Bagnoregio. Het is een van de meest bijzondere plaatsjes die ik in Italië heb bezocht. Met een handjevol inwoners en de grond die onder de stad steeds verder afbrokkelt wordt deze stad ook wel ‘la città che muore’ genoemd.
Het is iets na negen uur ‘s ochtends. Ongeveer vijfenvijftig mensen staan te wachten bij het busplein van het Ostiense station. Ik heb geluk dat ik vooraan sta, waardoor ik na het opgeven van mijn naam gelijk op een plekje voor in de bus kan plaatsnemen. Niet dat ik wagenziek ben ofzo, maar je weet het maar nooit in deze omgeving. Naast mij komt een wat oudere mevrouw zitten. Suzie heet ze, uit Chicago Illinois. Ze was 38 toen ze op vakantie ging naar Rome. Ze ontmoette een romein, besloot te blijven en trouwde. Nu, 28 jaar later werkt ze nog steeds als tour guide in Rome en in al die jaren komt er altijd wel iets nieuws bij zegt ze. Haar man zei toen ze hier net kwam wonen: hoe meer je over Rome te weten komt, hoe leuker je het gaat vinden. Nou ik denk dat hij daar zeker gelijk in heeft!
De stad Civita staat bekend om haar opvallende positie bovenop een plateau van brokkelige vulkanische tufsteen en heeft uitzicht op de vallei en de rivier de Tiber. Helaas loopt de stad voortdurend gevaar. Zo storten de randen van de stad met enige regelmaat in als gevolg van erosie. In het verleden zijn al veel gebouwen de afgrond in gevallen. De stad wordt ook veel bewonderd om haar honderden jaren oude architectuur. Momenteel wonen er ongeveer 7 personen in de winter en zelfs 100 in de zomer. Veel bekende acteurs en andere beroemdheden hebben een huisje in Civita.
Geschiedenis van Civita di Bagnoregio
Civita werd meer dan 2500 jaar geleden opgericht door Etrusken. Civita was de geboorteplaats van de heilige Bonaventure, die stierf in 1274. De locatie van zijn jeugdhuis is al lang geleden van de rand van de klif gevallen. Tegen de 16e eeuw begon Civita in grootte af te nemen en werd de stad overschaduwd door de voormalige buitenwijk Bagnoregio. Aan het einde van de 17e eeuw moesten de bisschop en het gemeentebestuur naar Bagnoregio verhuizen vanwege een grote aardbeving die de achteruitgang van de oude stad versnelde. In die tijd maakte het gebied deel uit van de pauselijke staten. In de 19e eeuw veranderde de locatie van Civita in een eiland en werd het tempo van de erosie versneld toen de laag klei onder de steen werd bereikt in het gebied waar de brug van vandaag ligt. Bagnoregio gaat verder als een kleine maar welvarende stad, terwijl Civita in Italië bekend werd als La città che muore (De stervende stad). Sinds kort is deze stad erg geliefd bij toeristen.
Nadat we de tour hebben gehad besluit een groot deel van de groep te gaan lunchen in een klein restaurantje. Ik probeer een heerlijke lokale pasta met een roomsaus van truffel. Heerlijk! En omdat het in Italië gebruikelijk is om na de lunch ook een toetje te nemen kan ik het mijzelf niet ontnemen om de semifreddo op de kaart te proberen. Heerlijk! Helaas wordt het later op de dag een stuk kouder en ben ik blij als we weer in de bus naar huis zitten.
Leave A Reply