Op 14 februari wordt er in veel landen ter wereld de dag van de liefde gevierd: Valentijnsdag. Ik neem jullie mee naar Umbrië, in de derde eeuw voor Christus en vertel het verhaal van de legende San Valentino.

Vruchtbaarheidsfeest

In de 18e eeuw werd geopperd dat het Valentijnsfeest op 14 februari is bedacht om de oude Lupercalia, een Romeins (en wellicht nog ouder) vruchtbaarheidsfeest te vervangen. Lupercalia werd op 15 februari gevierd ter ere van Juno, de Romeinse beschermgodin van de vrouw en het huwelijk, en Pan, de god van de natuur. Voor de Romeinen was dit destijds een belangrijk feest. Volgens het verhaal werden de namen van ongehuwde jonge vrouwen in een grote kom gegooid. Ongehuwde mannen mochten dan om de beurt een naam trekken. Tijdens het feest waren de twee jonge mensen die aan elkaar gekoppeld werden elkaars partner. Toen in Europa het christendom opkwam, werd dit heidense feest door de Kerk verboden. In 496 veranderde paus Gelasius het Lupercalia-feest van 15 februari in St.-Valentijnsdag van 14 februari.

Bischop San Valentino

San Valentino was een bischop uit de stad Terni, gelegen in de populaire regio Umbria. Valentino was christenen en werd volgens de versie van de Legenda Aurea om zijn geloof vervolgd en persoonlijk ondervraagd door de Romeinse keizer Claudius II. Claudius was onder de indruk van Valentino en probeerde hem onder doodsbedreigingen over te halen tot het heidense geloof van de Romeinen. Valentino weigerde en probeerde zelfs Claudius te bekeren tot het christendom, waardoor hij gevangen werd gezet en werd veroordeeld tot de dood. In afwachting van zijn executie werd hij verliefd op de blinde dochter van een cipier. Vlak voordat hij werd onthoofd zou hij een wonder hebben verricht door de blinde dochter te zoenen en haar te genezen van haar blindheid.

Legenda Aurea

Aangezien de Legenda Aurea geen connectie met sentimentele liefde geeft, is er in moderne tijden een portret van Valentino gefabriceerd, dat hem weergeeft als een priester die weigerde een tot op heden onbekende wet van Claudius II, die het jonge mannen verbood te trouwen, uit te voeren. De keizer zou dit gedaan hebben om zijn leger te verbeteren, in de veronderstelling dat getrouwde mannen slechtere soldaten waren. De priester Valentino voerde echter in het geheim de trouwplechtigheden uit.

Een andere moderne verfraaiing van de gouden legende wordt verzorgd door History.com, die vele malen herhaald is, echter zonder enige historische basis. In de avond voor hij geëxecuteerd zou worden, schreef Valentijn zelf de eerste “valentijnskaart”, geadresseerd aan de blinde dochter van de cipier Asterius, getekend met ‘Tuo Valentino’, jouw Valentijn. Toen de dochter het vast had, kon ze weer zien en het briefje lezen.

Deze artikelen vind je misschien ook leuk:

Verras jouw geliefde op Valentijnsdag met deze Italiaanse liefdesverklaringen

5x de meest romantische plekjes in Rome